مصرف مواد و تغییرات امواج مغزی؛ جایگاه ثبت امواج مغزی در تشخیص و درمان

مطالعه‌ی حاضر به بررسی پژوهش‌های صورت گرفته با استفاده از  روش‌های مبتنی بر الکتروانسفالوگرافی (EEG، QEEG، ERP) در بررسی تاثیرات مختلف مواد بر مغز می‌پردازد. در این بررسی، مهم‌ترین یافته‌های الکتروفیزیولوژیایی آورده شده است. از علایق ویژه‌ی متخصصان فعال در حوز‌ه‌ی سوء مصرف مواد، عملکرد الکتروفیزیولوژیکی مغز است (لاورنس، 2002). در این راستا، نظریات جدید در حوزه‌ی سبب‌ شناسی اختلال سوءمصرف مواد، بر فرایندهای عصبی و عملکرد سیستم مغزی توجه داشته‌‌اند. نظریات مطرح شده بیانگر این نکته است که مواد مختلف‌، نورون‌‌های سیستم پاداش را به شیوه‌های گوناگون تحت تأثیر قرار می‌‌دهند و در پی آن، تغییرات اساسی در عملکرد سیستم مغزی ایجاد می‌‌کنند. تاکنون روش‌های بسیاری مانند پرتونگاری نشر پوزیترون، تصویرنگاری دارویی هسته‌‌ای، تصویرنگاری کارکردی رزونانس مغناطیسی و... جهت بررسی کارکرد مغز مورد استفاده قرار گرفته‌‌اند. اما این روش‌‌ها علاوه بر اینکه مستلزم صرف هزینه‌ی بالایی است، گاه عوارض ناخوشایندی از قبیل تزریق مواد رادیواکتیو و قرارگرفتن در میدان مغناطیسی قوی را نیز به دنبال دارند. در این میان، روش موج‌نگاری مغزی (EEG) که فعالیت الکتریکی مغز را ثبت می‌کند، و مشتقات آن شامل QEEG (الکتروانسفالوگرافی کمی) و ERP (پتانسیل‌های وابسته به رویداد) ضمن مقرون به صرفه بودن، عوارضی هم در پی ندارند (ماسترپاسکوا و هلی، 2003). در گذشته، EEG به منظور بررسی ساختار مغز و برای شناسایی اختلالات صرع، تشنج و تومور مورد استفاده قرار می‌گرفت (دوفی، 2004).